De kwaliteit van proteïnes – hoe worden ze beoordeeld?
Gepubliceerd door: redactie van Mensengezondheid.orgTags: Proteïnes, Aminozuren, PDCAAS
(Nieuws van Mensengezondheid.org) De kwaliteit van proteïnes wordt gerelateerd aan hoeveel een bepaald proteïne bijdraagt tot de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid. Proteïnes die alle essentiële aminozuren bevatten worden complete, of hoge kwaliteitsproteïnes genoemd. Daarentegen, wanneer een proteïne een of meerdere aminozuren mist wordt er naar deze proteïnes gerefereerd als incomplete of lage kwaliteitsproteïnes.
Om de kwaliteit van proteïnes in voedsel te meten zijn er verschillende methoden ontwikkeld. Eén van de meeste recente methoden is de PDCAAS methode. - Ehh, PDC… wat voor iets?! P-D-C-A-A-S methode, een afkorting van de lange term “protein digestibilty corrected amino acid score”. Deze methode evalueert de kwaliteit van de proteïne gebaseerd om de aminozuurbehoefte van de mens. Met de PDCAAS methode wordt de kwaliteit van proteïnes opgesteld door middel van een vergelijking tussen de aminozuren van het specifieke proteïne en een standaard aminozuur profiel. De maximale score 1.0 betekend dat er, na het verteren van de proteïne, 100% of meer van de onmisbare aminozuren worden voorzien.
Alhoewel deze manier van classificeren in 1993 werd aangenomen door de Amerikaanse FDA en de voedsel en landbouw organisatie van de VN-WHO als de “bij voorkeur beste” methode om de kwaliteit van proteïnes te bepalen heeft het veel kritiek gekregen.
De redenen voor deze kritiek is duidelijk. Mensen eten nauwelijks een enkele bron van proteïne, vandaar dat de informatie over individuele componenten geen informatie verschaft over het algemene voedselpatroon. Daarnaast is het feit dat de meest voorkomende proteïnes, allemaal bestaande uit verschillende aminozuur componenten, identieke scores van 1.0 krijgen wat de bruikbaarheid van de vergelijkingsmethode dus beperkt. Helaas, wordt echter bij de afwezigheid van een betere methode toch de PDCAAS methode vaak gebruikt.
Een PDCAAS waarde van 1.0 is de hoogste en 0.0 de laagste, wat wordt aangetoond in de volgende schikking van veel voorkomende voedingsmiddelen:
Whey proteïne 1.0
Eiwit proteïne 1.0
Caseïne proteïne 1.0
Melk proteïne 1.0
Soja proteïne isolaat 1.0
Vlees 0.92
Sojabonen 0.91
Bruine bonen 0.68
Rogge 0.68
Volkoren 0.54
Gerelateerde interessante artikels:
Om de kwaliteit van proteïnes in voedsel te meten zijn er verschillende methoden ontwikkeld. Eén van de meeste recente methoden is de PDCAAS methode. - Ehh, PDC… wat voor iets?! P-D-C-A-A-S methode, een afkorting van de lange term “protein digestibilty corrected amino acid score”. Deze methode evalueert de kwaliteit van de proteïne gebaseerd om de aminozuurbehoefte van de mens. Met de PDCAAS methode wordt de kwaliteit van proteïnes opgesteld door middel van een vergelijking tussen de aminozuren van het specifieke proteïne en een standaard aminozuur profiel. De maximale score 1.0 betekend dat er, na het verteren van de proteïne, 100% of meer van de onmisbare aminozuren worden voorzien.
Alhoewel deze manier van classificeren in 1993 werd aangenomen door de Amerikaanse FDA en de voedsel en landbouw organisatie van de VN-WHO als de “bij voorkeur beste” methode om de kwaliteit van proteïnes te bepalen heeft het veel kritiek gekregen.
De redenen voor deze kritiek is duidelijk. Mensen eten nauwelijks een enkele bron van proteïne, vandaar dat de informatie over individuele componenten geen informatie verschaft over het algemene voedselpatroon. Daarnaast is het feit dat de meest voorkomende proteïnes, allemaal bestaande uit verschillende aminozuur componenten, identieke scores van 1.0 krijgen wat de bruikbaarheid van de vergelijkingsmethode dus beperkt. Helaas, wordt echter bij de afwezigheid van een betere methode toch de PDCAAS methode vaak gebruikt.
Een PDCAAS waarde van 1.0 is de hoogste en 0.0 de laagste, wat wordt aangetoond in de volgende schikking van veel voorkomende voedingsmiddelen:
Whey proteïne 1.0
Eiwit proteïne 1.0
Caseïne proteïne 1.0
Melk proteïne 1.0
Soja proteïne isolaat 1.0
Vlees 0.92
Sojabonen 0.91
Bruine bonen 0.68
Rogge 0.68
Volkoren 0.54
| Tweet | ||||||
Bronnen:
Jeukendrop & Gleeson
Jeukendrop & Gleeson
Gerelateerde interessante artikels:
Verder op mensengezondheid:
- Dagritme en slaap: wat heeft dit met melatonine te maken?
- Stappen in de communicatie middelen van ziekenhuis: Whatsappen blijkt groots succes
- Obesitas bij kinderen veroorzaakt door antibiotica
- Wat is plyometrische training – een nieuwe manier van trainen?
- Alles over de plasticiteit van het brein
- Diabetes type 2 verholpen door een gastric bypass op (morbide) obesitas patiënten
- Hoe op natuurlijke wijze je testosteron te verhogen?
- Is een nieuwe stoel het geld echt waard? Krijg meer gedaan met een nieuwe stoel
- Voeding voor een gezonde huid (deel 2)
- Voeding voor een gezonde huid
- Wat is HIIT en hoe kan ik gaan HIITten?
- Thuisbevalling door verloskundigen verkeerde keuze in plaats van ziekenhuisbevalling door gynaecoloog.
- 8 manieren om van cellulitis af te komen
- Conditietraining - Wat is aerobe training?
- Verweer muggen ook deze zomer!
- Het verschil tussen obesitas en overgewicht?
- Nieuwe trend op het gebied van morbide obesitas
- Slaap – kan ik mezelf trainen om minder slaap nodig te hebben?
- Welke claims mag je maken over voedingsproducten?
- Creatine – kan creatine suppletie sportprestaties verbeteren?
- Het nut van cooling-down
